Kent u die grap van dat meisje dat de Bruggenloop zou lopen?

Nou, die liep niet.
Althans, niet daar. Soms heb je als moeder van 2 even teveel aan je hoofd. Want opvoeden is nu eenmaal geen freakin' picknick in the park.
Dus na een aantal dagen waarin m'n tandvlees verdween als sneeuw voor de zon, besloot ik: tot hier en niet verder. Ik moet in april zonder blessures aan de start staan in Rotterdam, ik begin over minder dan 3 weken met een nieuwe baan met flink wat meer uren dan ik nu werk en het allerbelangrijkste: het is nu niet in het belang van mijn gezin dat ik een hele dag weg ben.
Dus ik liep een halve marathon in eigen omgeving. Niet per ongeluk, niet omdat ik er zoveel zin in had (wat een enorme wind stond er aan het water!), maar omdat dat op de planning stond als alternatief voor de wedstrijd. En eigenlijk was dat heerlijk. Ik ben gezegend met wonen in een mooie omgeving met heel veel water.
Ik liep samen met mijn loopvriend langs de oude molen, de vestingwerken en door de velden. We raakten niet uitgepraat en ik heb geen moment spijt gehad dat ik niet naar Rotterdam ben gegaan.
Op naar een fijne, rustigere nieuwe week!