Zoals zo vaak had ik voor vandaag een hele planning en lag na een half uur m'n hele planning alweer overhoop. Het begon al met een peuter die niet kan wennen aan de wintertijd en die dus stervensvroeg riep om boterhammen en een bord pap.
Ik moest voor een studiedag naar Utrecht en vooraf zou ik de auto even naar de garage brengen. Dan kon ik in de tussentijd mooi m'n training afwerken, auto weer ophalen, thuis douchen en naar het station. Extra kinderopvang geregeld, opa&oma geregeld wegens laat thuis. Strakke planning.
Ik zit nu thuis te werken en schrijf in m'n pauze nu ff een blogje. So far voor Utrecht dus. Studiedag bleek niet door te gaan. So far voor het regelen van extra kinderopvang dus. En bedankt.
Maar goed. Auto heeft weer winterbandjes, de koplampen werken weer en dit meisje heeft een werkelijk heerlijke training achter de rug. In een gebied vlakbij huis maar ik had er nog nooit gelopen. Om het bos heen, maar wel op onverharde paden. Heerlijk was 't. Ondanks de storm nog veel bomen in 't blad maar ook geweldige paden vol bladeren. Ik *hartje* hardlopen in de herfst: 8 graden en een strakblauwe hemel met een zonnetje.
Ik moest 60' op 't laagst aangegeven tempo en ik kan je vertellen: das moeilijk, om zo langzaam mogelijk te lopen. Maar je wordt er beresterk van, de trainer schrijft het voor dus ik voer het uit. Ik had nog makkelijk een uurtje door kunnen dieselen, maar er moest nog gewerkt worden.
Ik merk 't wel: hard work pays off.. <3. Drie keer per week naar de sportschool en 3 tot 4x per week hardlopen. Als ik zo door mag/kan blijven gaan, dan gaat het echt helemaal goedkomen.
Joeltje loopt de marathon
woensdag 30 oktober 2013
dinsdag 29 oktober 2013
Smoothie time
Als werkende moeder met 2 kinderen heb ik al jaren chronisch slaap - en tijdgebrek. Tel daarbij op dat ik niet bepaald logisch kan nadenken en meestal doe voor ik denk = chaos.
Dan ook nog eens de wens hebben om een marathon te gaan lopen (what is she thinking?!) en dus minimaal 3 trainingen per week én 2x per week naar de sportschool = total madness.
Ik ben nooit een keukenprinses geweest en door de drukte van alledag, zou gezond eten en drinken er zomaar bij in kunnen schieten. Er zijn echter een paar dingen in de keuken die ik wel goed kan en dat zijn soep én smoothies maken. Vloeibaar dus. Iedereen met meer dan 2 hersencellen kan dat, dus vandaar het ook mijn talent is: niet te moeilijk, snel, gezond en lekker.
Ik ga jullie wekelijks vervelen met een recept. Te beginnen met een heerlijke smootie.
Benodigdheden:
- Blender of staafmixer
- 1 banaan
- 1 glas jus d'orange (kan ook sinasappels uitpersen maar tijdgebrek dus: uit een pak)
- 1 doosje zomerfruit uit de vriezer van de Appie (in de zomer lekker vers van de boer)
How to:
Open blender en gooi alle ingrediënten bij elkaar. En nu komt het belangrijkste stuk: SLUIT JE BLENDER GOED AF. Het gebeurde mij ooit dat ik dat stadium oversloeg. Geen aanrader.
Dan zet je de blender aan. Flink laten blazen die blender en klaar is je smoothie.
Drink smakelijk
Dan ook nog eens de wens hebben om een marathon te gaan lopen (what is she thinking?!) en dus minimaal 3 trainingen per week én 2x per week naar de sportschool = total madness.
Ik ben nooit een keukenprinses geweest en door de drukte van alledag, zou gezond eten en drinken er zomaar bij in kunnen schieten. Er zijn echter een paar dingen in de keuken die ik wel goed kan en dat zijn soep én smoothies maken. Vloeibaar dus. Iedereen met meer dan 2 hersencellen kan dat, dus vandaar het ook mijn talent is: niet te moeilijk, snel, gezond en lekker.
Ik ga jullie wekelijks vervelen met een recept. Te beginnen met een heerlijke smootie.
Benodigdheden:
- Blender of staafmixer
- 1 banaan
- 1 glas jus d'orange (kan ook sinasappels uitpersen maar tijdgebrek dus: uit een pak)
- 1 doosje zomerfruit uit de vriezer van de Appie (in de zomer lekker vers van de boer)
How to:
Open blender en gooi alle ingrediënten bij elkaar. En nu komt het belangrijkste stuk: SLUIT JE BLENDER GOED AF. Het gebeurde mij ooit dat ik dat stadium oversloeg. Geen aanrader.
Dan zet je de blender aan. Flink laten blazen die blender en klaar is je smoothie.
Drink smakelijk
maandag 28 oktober 2013
Tis weer maandag
Ik kan me niet herinneren wanneer ik ooit nog op maandag heb gewerkt. Maandag is al sinds jaar en dag mijn vrije dag. In het pré kindertijdperk de dag waarop ik uitsliep, een paar uur ging sporten, daarna de kiet poetste en 's avonds gerust nog ff 2 uur ging spinnen. Tegenwoordig de dag waarop ik 8:15 uur de kleuter op school aflever, samen met de peuter naar huis fiets en ons samen even in orde maak voor een ochtendje sportschool.
Samen ja. Peuter en ik.
Nu niet massaal denken dat de jongste hier aan peuter bodybuilding doet, nee, die gaat gezellig mee voor de ballenbak en kinderopvang in mijn sportschool.
Ik voel me mega Gooische vrouw, met de luxe van een sportschool met kinderopvang en maak er sinds ruim een jaar dan ook dankbaar gebruik van. Iedere maandagochtend is het vaste prik en we genieten er allebei van. Volgende week krijg ik mijn nieuwe Personal FitPlan, als voorbereiding op de marathon. Naast de luxe van iemand die mijn hardloop trainingsschema's maakt, heb ik ook nog een gekkie op de sportschool gevonden die een persoonlijk plan gaat opstellen. En dan ook nog kinderopvang voor m'n kind daar. Niks te klagen... nou ja, bijna niet dan.
De peuter geniet enorm want ze hebben daar een geweldige lieve dame die de kinderopvang doet en ook na afloop is hij een graag geziene gast in het horeca gedeelte van de club. Hij kent inmiddels iedereen en iedereen kent hem. Hij bietst bij iedereen de koekjes van hun koffie en windt iedereen om z'n vinger met "ja maar ook nog 1 koekje voor m'n broer" en bewaart dat iedere maandag tot 15:15 uur op het schoolplein.
Ik laat me ondertussen afbeulen tijdens het dubbele buikspierplezier en train met gewichten. Alles voor een zo sterk mogelijk lichaam straks tijdens die marathon.
Ging ik de vorige 8 jaar altijd alleen naar de sportschool, straks ga ik mijn kleine vriendje missen als ik weer alleen moet gaan op maandagochtend. Als hij naar school gaat, dan heb ik de opvang niet meer nodig. Daarom genieten we nu dubbel.
Samen ja. Peuter en ik.
Nu niet massaal denken dat de jongste hier aan peuter bodybuilding doet, nee, die gaat gezellig mee voor de ballenbak en kinderopvang in mijn sportschool.
Ik voel me mega Gooische vrouw, met de luxe van een sportschool met kinderopvang en maak er sinds ruim een jaar dan ook dankbaar gebruik van. Iedere maandagochtend is het vaste prik en we genieten er allebei van. Volgende week krijg ik mijn nieuwe Personal FitPlan, als voorbereiding op de marathon. Naast de luxe van iemand die mijn hardloop trainingsschema's maakt, heb ik ook nog een gekkie op de sportschool gevonden die een persoonlijk plan gaat opstellen. En dan ook nog kinderopvang voor m'n kind daar. Niks te klagen... nou ja, bijna niet dan.
De peuter geniet enorm want ze hebben daar een geweldige lieve dame die de kinderopvang doet en ook na afloop is hij een graag geziene gast in het horeca gedeelte van de club. Hij kent inmiddels iedereen en iedereen kent hem. Hij bietst bij iedereen de koekjes van hun koffie en windt iedereen om z'n vinger met "ja maar ook nog 1 koekje voor m'n broer" en bewaart dat iedere maandag tot 15:15 uur op het schoolplein.
Ik laat me ondertussen afbeulen tijdens het dubbele buikspierplezier en train met gewichten. Alles voor een zo sterk mogelijk lichaam straks tijdens die marathon.
Ging ik de vorige 8 jaar altijd alleen naar de sportschool, straks ga ik mijn kleine vriendje missen als ik weer alleen moet gaan op maandagochtend. Als hij naar school gaat, dan heb ik de opvang niet meer nodig. Daarom genieten we nu dubbel.
zondag 27 oktober 2013
Halloween Run in Den Bosch
Als fanatiek twitteraar en facebooker, kom ik nogal eens wat tegen. Ik like vanalles en als ik iets kan winnen, dan vind ik dat altijd een leuke extra.
Twee weken geleden verscheen een bericht van Run2Day online in verband met de jaarlijkse Halloween Run. Ontdekte ik vorig jaar een week na afloop dat er zo'n run was geweest, nu was ik er als de kippen bij.
Ik like'te, nodigde uit en bam, ik was welkom. Ik mocht zelfs nog hardloopvriendinnetjes meebrengen.
Uiteindelijk ging ik samen met @Webkim. We kennen elkaar al jaren via social media, maar nog nooit ontmoet. Blijft dan toch spannend maar meestal bevallen de ontmoetingen ook in real life oke. Ik ben gelukkig nog nooit toch een oude vieze dikke zweterige man met verkeerde bedoelingen tegengekomen, zo ook deze keer niet. Kim bleek net als op social media een hele leuke meid en ze was fantastisch verkleed, als onthoofde zombie.
Ik kwam in normale kleding aan, aangezien ik vooraf nog naar een verjaardagsfeestje in Den Bosch was geweest. Staat dan ook zo apart, als enige in een Halloween outfit op een feestje. Eenmaal bij Kim aangekomen, kleedde ik me snel om en hardop lachend om onszelf stapten we in m'n auto, waar Kim's zombie een mooi plekkie kreeg in één van de kinderstoelen op de achterbank.
Aangekomen bij Run2Day in Den Bosch kon het feest beginnen. We werden professioneel geschminkt en ik moet zeggen, ik knapte er enorm van op.
Om 22:00 uur was het startsein voor de meest hilarische run uit m'n hardloopcarrière tot nu toe. Met 'n groep van zeker 80 geschminkte lopers het centrum van Den Bosch onveilig maken. Ik heb verschrikkelijk moeten lachen om de acties die sommige lopers uithaalden en ook om de vaak hilarische reacties van het publiek.
Na afloop was in het filliaal de prijsuitreiking voor best verkleedde loper en uiteraard ging Kim met de prijs er vandoor: een nieuw paar Saucony's (hoofdsponsor van dit geweldige evenement). Kim en ik hebben enorm genoten en ik hoop volgend jaar weer van de partij te mogen zijn.
Twee weken geleden verscheen een bericht van Run2Day online in verband met de jaarlijkse Halloween Run. Ontdekte ik vorig jaar een week na afloop dat er zo'n run was geweest, nu was ik er als de kippen bij.
Ik like'te, nodigde uit en bam, ik was welkom. Ik mocht zelfs nog hardloopvriendinnetjes meebrengen.
Uiteindelijk ging ik samen met @Webkim. We kennen elkaar al jaren via social media, maar nog nooit ontmoet. Blijft dan toch spannend maar meestal bevallen de ontmoetingen ook in real life oke. Ik ben gelukkig nog nooit toch een oude vieze dikke zweterige man met verkeerde bedoelingen tegengekomen, zo ook deze keer niet. Kim bleek net als op social media een hele leuke meid en ze was fantastisch verkleed, als onthoofde zombie.
Ik kwam in normale kleding aan, aangezien ik vooraf nog naar een verjaardagsfeestje in Den Bosch was geweest. Staat dan ook zo apart, als enige in een Halloween outfit op een feestje. Eenmaal bij Kim aangekomen, kleedde ik me snel om en hardop lachend om onszelf stapten we in m'n auto, waar Kim's zombie een mooi plekkie kreeg in één van de kinderstoelen op de achterbank.
Aangekomen bij Run2Day in Den Bosch kon het feest beginnen. We werden professioneel geschminkt en ik moet zeggen, ik knapte er enorm van op.
Om 22:00 uur was het startsein voor de meest hilarische run uit m'n hardloopcarrière tot nu toe. Met 'n groep van zeker 80 geschminkte lopers het centrum van Den Bosch onveilig maken. Ik heb verschrikkelijk moeten lachen om de acties die sommige lopers uithaalden en ook om de vaak hilarische reacties van het publiek.
Na afloop was in het filliaal de prijsuitreiking voor best verkleedde loper en uiteraard ging Kim met de prijs er vandoor: een nieuw paar Saucony's (hoofdsponsor van dit geweldige evenement). Kim en ik hebben enorm genoten en ik hoop volgend jaar weer van de partij te mogen zijn.
zaterdag 26 oktober 2013
Maar meisje toch, waar begin je aan?
Dat heb ik mezelf wel tien keer per dag afgevraagd sinds de inschrijving voor de marathon en ik heb niet het idee dat die vraag snel uit mijn hoofd zal gaan. Sterker nog, ik vermoed dat ik me dat nog vaak zal afvragen en zeker op het moment suprême.
Afgelopen zondag begon ik aan het officiele marathon schema, 4 blokken van elk 6 weken. De sportschool maakt een fitness schema op maat omdat je een sterke romp (core) moet hebben om 42,195k te kunnen uitlopen en ik ook graag die marathon uitloopt met sterke armen. In plaats van zo'n zwabberende kipfilets.
De eerste week ben ik al 2 keer zeiknat geregend, van de 3 lopen. Mooi begin. Maar wat wil je ook met een voorjaarsmarathon. Dan moet je in de herfst en winter trainen.
Dit najaar staat de Zevenheuvelenloop nog op het programma en de Halve Marathon Ell. U weet wel, die wereldstad? Nee? Me neither. Ligt ergens onder Weert. Of zo.
Dan een paar maanden "alleen maar" trainen (en vooral ook gewoon léven) en dan komt de historische Annendaalloop. Ook een Halve, vlak naast de deur. Twee weken voor Rotterdam nog de Venloop en dan is D-day.
Geen last minute wedstrijden meer, het zal schelen in de portemonnee en steeds wisselende planning. Ik heb zin in. Ondanks dat stemmetje in mijn hoofd
Afgelopen zondag begon ik aan het officiele marathon schema, 4 blokken van elk 6 weken. De sportschool maakt een fitness schema op maat omdat je een sterke romp (core) moet hebben om 42,195k te kunnen uitlopen en ik ook graag die marathon uitloopt met sterke armen. In plaats van zo'n zwabberende kipfilets.
De eerste week ben ik al 2 keer zeiknat geregend, van de 3 lopen. Mooi begin. Maar wat wil je ook met een voorjaarsmarathon. Dan moet je in de herfst en winter trainen.
Dit najaar staat de Zevenheuvelenloop nog op het programma en de Halve Marathon Ell. U weet wel, die wereldstad? Nee? Me neither. Ligt ergens onder Weert. Of zo.
Dan een paar maanden "alleen maar" trainen (en vooral ook gewoon léven) en dan komt de historische Annendaalloop. Ook een Halve, vlak naast de deur. Twee weken voor Rotterdam nog de Venloop en dan is D-day.
Geen last minute wedstrijden meer, het zal schelen in de portemonnee en steeds wisselende planning. Ik heb zin in. Ondanks dat stemmetje in mijn hoofd
vrijdag 25 oktober 2013
Welkom!
Twee jaar na het sluiten van een zeer goed gelezen maar persoonlijk blog, baar ik nu een nieuw kindje. Want.... *tromgeroffel*.... ik ga de marathon van Rotterdam lopen....
Die had u niet zien aankomen hè? Die kleine Limburgse kabouter met die grote waffel. Die gaat dus de marathon lopen. Echt wel.
Want: als je denkt dat je het kunt, dan ben je al halverwege. Dus. Nog maar 21,1k en ik ben er al. Dat scheelt!
Nog geen 2 jaar geleden begon ik met hardlopen, na een tweet over Evy en ik bedacht: he, die heb ik ook nog ergens liggen. Dus ik trok Evy uit de kast, samen met 'n antieke iPod en ging hardlopen. En ik ben nooit meer gestopt. Hardlopen hielp me uit de postnatale depressie, die me overviel na de geboorte van mijn 2e kind. Hardlopen hielp me de diagnose Crohn verwerken, een diagnose uit 2012 na 11 jaar buikpijn, veel klachten en meerdere operaties.
Ja, u leest het goed hardlopen met de ziekte Crohn. Das nog een grotere uitdaging dan hardlopen terwijl je een druk jong gezin hebt waarvan de jongste telg nog niet naar school gaat, beide ouders een drukke baan hebben, er zwemlessen en speelafspraakjes gemaakt worden enzovoorts enzoverder. Hardlopen met de ziekte van Crohn is een enorme opgave, soms een onmogelijke. Maar ik doe het, op eigen tempo en met inachtneming van mijn lijf.
Sinds ik hardloop, ben ik steeds verdere afstanden gaan lopen. Begin 2013 mijn eerste Halve, de City Pier City. In de sneeuw en ijzige kou, liep ik in 2:13 uur de 21,1k uit. Gesloopt was ik.
750 kilometer later liep ik, 2 wkn geleden, de Halve van Eindhoven. In 1:55:54! Kipfit was ik.
Al tijdens het lopen van Eindhoven wist ik: ik wil meer. En zo schreef ik me diezelfde dag nog in voor Rotterdam. En zo was het geregeld: ingeschreven, betaald, trainer geregeld en weblog gemaakt.
Rotterdam in 2014. En ik ben erbij!
En nu mag mij volgen. Wat een feest gaat het worden.
Die had u niet zien aankomen hè? Die kleine Limburgse kabouter met die grote waffel. Die gaat dus de marathon lopen. Echt wel.
Want: als je denkt dat je het kunt, dan ben je al halverwege. Dus. Nog maar 21,1k en ik ben er al. Dat scheelt!
Nog geen 2 jaar geleden begon ik met hardlopen, na een tweet over Evy en ik bedacht: he, die heb ik ook nog ergens liggen. Dus ik trok Evy uit de kast, samen met 'n antieke iPod en ging hardlopen. En ik ben nooit meer gestopt. Hardlopen hielp me uit de postnatale depressie, die me overviel na de geboorte van mijn 2e kind. Hardlopen hielp me de diagnose Crohn verwerken, een diagnose uit 2012 na 11 jaar buikpijn, veel klachten en meerdere operaties.
Ja, u leest het goed hardlopen met de ziekte Crohn. Das nog een grotere uitdaging dan hardlopen terwijl je een druk jong gezin hebt waarvan de jongste telg nog niet naar school gaat, beide ouders een drukke baan hebben, er zwemlessen en speelafspraakjes gemaakt worden enzovoorts enzoverder. Hardlopen met de ziekte van Crohn is een enorme opgave, soms een onmogelijke. Maar ik doe het, op eigen tempo en met inachtneming van mijn lijf.
Sinds ik hardloop, ben ik steeds verdere afstanden gaan lopen. Begin 2013 mijn eerste Halve, de City Pier City. In de sneeuw en ijzige kou, liep ik in 2:13 uur de 21,1k uit. Gesloopt was ik.
750 kilometer later liep ik, 2 wkn geleden, de Halve van Eindhoven. In 1:55:54! Kipfit was ik.
Al tijdens het lopen van Eindhoven wist ik: ik wil meer. En zo schreef ik me diezelfde dag nog in voor Rotterdam. En zo was het geregeld: ingeschreven, betaald, trainer geregeld en weblog gemaakt.
Rotterdam in 2014. En ik ben erbij!
En nu mag mij volgen. Wat een feest gaat het worden.
Abonneren op:
Posts (Atom)